Dick Potts na terenie badań w Sussex (© F Buner)
G. Richard (Dick) Potts urodził się w 1939 r. w rodzinie rolniczej w Yorkshire, w Anglii. Od najmłodszych lat wykazywał się niezwykłym zainteresowaniem dziką przyrodą. Po ukończeniu studiów zoologicznych na Uniwersytecie Durham, jako doktorant nauk ekologicznych w zakresie hodowli ptaków morskich, zafascynował się procesami regulującymi populacje ptaków.
W 1968 r. został członkiem Game Conservancy, aby dalej prowadzić badania dotyczące odnalezienia przyczyny spadku liczebności populacji kuropatwy szarej. Z Jego przeszłością związaną z hodowlą oraz wiedzą dotyczącą ekologii, Dick zdawał sobie sprawę, że aby zrozumieć zmiany w liczebności populacji kuropatw, musiał najpierw zrozumieć i poznać zmiany zachodzące w środowisku. Zidentyfikował trzy różne przyczyny zmniejszenia się ilości kuropatw: znaczne obniżenie przeżywalności młodych spowodowane stosowaniem herbicydów, które to ograniczyły ilość bezkręgowców będących pożywieniem piskląt; ponadto brak odpowiednich miejsc do gniazdowania, a tym samym zmniejszenie ilości par, oraz niski sukces lęgowy w wyniku drapieżnictwa. Poprzez szereg eksperymentów udało Mu się zweryfikować wnioski i znalazł rozwiązania kompatybilne z modelem nowoczesnego rolnictwa, tak jak opryskanie wyselekcjonowanych części pola („Conservation Headlands”) oraz pozostawianie fragmentów trawy w zasięgu pól („Beetle Banks”). Jego eksperymenty na Salisbury Plain wykazały, że niewyspecjalizowane drapieżniki wpływają nie tylko na sukces lęgowy kuropatwy, ale także na sukces hodowlany, zaprzeczając tym samym standardowemu ekologicznemu myśleniu.
Prace rolnicze Dick’a uznane były za przełomowe, ponieważ dotychczas ochrona przyrody skupiała się na ochronie dziewiczych siedlisk, bez poprawy tych wytworzonych przez człowieka. Został dyrektorem ds. badań w Game Conservancy w 1977 r. i generalnym dyrektorem od 1993 r., aż do czasu przejścia na emeryturę w 2001 r. Dick wykorzystał swoje umiejętności w zakresie ochrony gatunkowej w celu zabezpieczenia populacji zająca brązowego, słonki oraz czajki. Przekształcił podarowaną Trustowi farmę w Loddington we wpływową farmę demonstracyjną i prowadził pierwsze badania na Langholm Moor, w Szkocji, które oceniały wpływ błotniaków zbożowych na populację pardwy.
Dick w trakcie swojego życia był pasjonatem i fascynował się kuropatwami. Jego klasyczne długo-okresowe badania nad nimi w Sussex zaczęły się w 1968 r. i doprowadziły do niezwykłej sukcesji kuropatwy na terenach, gdzie właściciele posłuchali go i zaczęli stosować odpowiednie wytyczne w zakresie zagospodarowania terenu. Pracował także z World Pheasant Association i International Council for Game and Wildlife Conservation. Cała zawartość tych stron jest bezpośrednim wynikiem badań Dick’a, lub pośrednim rezultatem badań zainspirowanych Jego pracami stosowanymi nad ekologią kuropatwy i jej zachowaniem, na temat czego napisał dwie książki. Zmarł 30 marca 2017 roku (w wieku 78 lat), kilka tygodni przed uruchomieniem Perdixnet.