Dick Potts in het studiegebied in Sussex (© F Buner)
G Richard (Dick) Potts is geboren in 1939 in een boerengezin in Yorkshire, Engeland. Van jongs af aan had hij een grote interesse voor de natuur. Na zijn studie zoölogie aan de universiteit van Durham raakte hij tijdens zijn PhD over broedgedrag van zeevogels gefascineerd door het complex van processen die vogelpopulaties reguleren.
Hij sloot zich in 1968 aan bij The Game Conservancy om te onderzoeken waarom de patrijspopulaties achteruit gingen. Met zijn boerenachtergrond en ecologisch inzicht realiseerde Dick zich dat hij om de veranderingen in patrijspopulaties te begrijpen, inzicht moest krijgen in de veranderingen in het milieu. Hij identificeerde drie hoofdoorzaken van de afname van de patrijs: (1) verminderde overleving van de broedsels, omdat herbiciden de ongewervelde dieren, het voedsel voor kuikens, verminderen, (2)_ gebrek aan geschikte nesthabitat waardoor het aantal paren verminderde en (3) verminderd broedsucces door predatie. Door middel van experimenten heeft hij deze conclusies geverifieerd en oplossingen gevonden die verenigbaar zijn met de moderne landbouw, zoals selectief gespoten veldmarges ("Conservation Headlands") en strookjes in het veld ("Beetle Banks"). Zijn experiment op de Salisbury Plain liet zien dat roofdieren niet alleen invloed hebben op patrijzen, maar ook op de aantallen broedparen; dit in tegenstelling tot wat op dat moment gebruikelijk was in het ecologische denken.
Dick's werk in landbouwgebieden was ook baanbrekend, omdat natuurbescherming zich vooral richtte op het beschermen van ongerepte gebieden en niet op het verbeteren van door de mens gemaakte biotopen. Hij werd onderzoeksdirecteur bij de Game Conservancy in 1977 en directeur-generaal van 1993 tot hij in 2001 met pensioen ging. Dick richtte zijn vaardigheden toen op andere soorten te bewaren, waaronder bruine haas, houtsnip en de kievit. Hij veranderde een boerderij in Loddington die aan de Trust was toegewezen in een belangrijke demonstratieboerderij en deed een eerste studie aan Langholm Moor, Schotland, waarin hij de de invloed van kiekendieven op het Schotse sneeuwhoen kwantificeerde.
Dick was zijn leven lang gepassioneerd voor patrijzen. Zijn klassieke lange termijnstudie naar patrijzen in Sussex, starte hij in 1968, en het leidde tot een opmerkelijk herstel van de patrijs op landgoederen waar men naar hem luisterden en zijn beheersvoorschriften volledig overnam. Hij heeft ook gewerkt met de World Pheasant Association en de International Council for Game and Wildlife Conservation. Alles wat op deze site staat is een direct gevolg van het onderzoek van Dick, of het indirecte gevolg van studies die geïnspireerd zijn aan zijn werk over patrijs-ecologie en -behoud, waarover hij twee boeken schreef. Hij is overleden op 30 maart 2017, enkele weken voordat Perdixnet werd gelanceerd.